In BIM-projecten vormt het vaak een bron van verwarring: het LOD, ofwel Level of Development.
In het BIM-protocol wordt vaak iets gezegd over een gewenst LOD-niveau, tijdens het project en bij oplevering van het as-built model. Het is echter vaak niet geheel duidelijk wat er precies met een LOD bedoeld wordt. Hierdoor ontstaat achteraf vaak alsnog een discussie over wat er wel en niet in het BIM-model moet worden opgeslagen.
Informatiebeheer
De term LOD is vanuit de Verenigde Staten overgewaaid, tegelijk met de BIM-gedachte. De term wordt vaak uitgelegd als Level of Detail, maar staat oorspronkelijk voor Level of Development. Het is een manier om de hoeveelheid van informatie in een model vast te leggen. Hoe hoger het LOD-niveau, hoe meer informatie, en hoe specifieker deze informatie is. Het gaat hierbij dan niet alleen om de grafische informatie, maar ook om de parametrische alfanumerieke gegevens.
Bouwfases
De term LOD wordt gevolgd door een getal, beginnend bij LOD 100 (schetsontwerp), LOD 200 (voorlopig ontwerp), LOD 300 (definitief ontwerp) en LOD 400 (fabricage tekeningen) om bij LOD 500 te eindigen (as-built model). Omdat het uitvoeringsgereed ontwerp qua niveau ergens tussen definitief ontwerp en fabricagetekeningen in valt, zien we de laatste tijd in BIM-protocollen steeds vaker ook een tussenniveau opduiken: LOD 350. In die zin is het LOD niveau eigenlijk niet anders dan een andere benaming voor de traditionele ontwerp-, bouw- en beheerfases, met het doel om iets te zeggen over de soort en hoeveelheid informatie die hierbij zou moeten worden vastgelegd.
Verwarring
Op dit laatste vlak is de term diffuus. Bovendien is het soort informatie dat op een bepaald niveau verwacht wordt, voor elke discipline (bouw, constructie en installatietechniek) verschillend. In de ISSO-publicatie 109 (Samenwerken in een BIM), gaat de term LOD vergezeld met een voorbeeld demarcatielijst per niveau. Dit is een illustratie van hoe je in een BIM-protocol zou kunnen vastleggen welke informatie op welk moment wordt verwacht. Vaak wordt in het BIM-protocol alleen iets gezegd over het getal, maar wordt de daarmee bedoelde informatie achterwege gelaten. Hierdoor ontstaat verwarring.
Samenwerken
Het BIM-model is geen doel op zich, maar een middel om informatie te beheren, te analyseren en te delen. Informatie die helpt om samen een idee te vertalen naar werkelijkheid, om een gebouw te realiseren en te onderhouden. Het moet geen invuloefening worden van (oneindig veel) parameters. In plaats van het roepen van of voldoen aan een abstract getal, is het raadzamer om vooraf helder te maken welke informatie er echt toe doet. Voor het eigen proces, voor de samenwerkende partners en voor de volgende processen gedurende de realisatie en de life cycle van een gebouw. Een LOD- getal kan hierbij een richtlijn zijn, maar we kunnen pas samenwerken als we echt weten wat we van elkaar verwachten.
In het BIM-protocol wordt vaak iets gezegd over een gewenst LOD-niveau, tijdens het project en bij oplevering van het as-built model. Het is echter vaak niet geheel duidelijk wat er precies met een LOD bedoeld wordt. Hierdoor ontstaat achteraf vaak alsnog een discussie over wat er wel en niet in het BIM-model moet worden opgeslagen.
Informatiebeheer
De term LOD is vanuit de Verenigde Staten overgewaaid, tegelijk met de BIM-gedachte. De term wordt vaak uitgelegd als Level of Detail, maar staat oorspronkelijk voor Level of Development. Het is een manier om de hoeveelheid van informatie in een model vast te leggen. Hoe hoger het LOD-niveau, hoe meer informatie, en hoe specifieker deze informatie is. Het gaat hierbij dan niet alleen om de grafische informatie, maar ook om de parametrische alfanumerieke gegevens.
Bouwfases
De term LOD wordt gevolgd door een getal, beginnend bij LOD 100 (schetsontwerp), LOD 200 (voorlopig ontwerp), LOD 300 (definitief ontwerp) en LOD 400 (fabricage tekeningen) om bij LOD 500 te eindigen (as-built model). Omdat het uitvoeringsgereed ontwerp qua niveau ergens tussen definitief ontwerp en fabricagetekeningen in valt, zien we de laatste tijd in BIM-protocollen steeds vaker ook een tussenniveau opduiken: LOD 350. In die zin is het LOD niveau eigenlijk niet anders dan een andere benaming voor de traditionele ontwerp-, bouw- en beheerfases, met het doel om iets te zeggen over de soort en hoeveelheid informatie die hierbij zou moeten worden vastgelegd.
Verwarring
Op dit laatste vlak is de term diffuus. Bovendien is het soort informatie dat op een bepaald niveau verwacht wordt, voor elke discipline (bouw, constructie en installatietechniek) verschillend. In de ISSO-publicatie 109 (Samenwerken in een BIM), gaat de term LOD vergezeld met een voorbeeld demarcatielijst per niveau. Dit is een illustratie van hoe je in een BIM-protocol zou kunnen vastleggen welke informatie op welk moment wordt verwacht. Vaak wordt in het BIM-protocol alleen iets gezegd over het getal, maar wordt de daarmee bedoelde informatie achterwege gelaten. Hierdoor ontstaat verwarring.
Samenwerken
Het BIM-model is geen doel op zich, maar een middel om informatie te beheren, te analyseren en te delen. Informatie die helpt om samen een idee te vertalen naar werkelijkheid, om een gebouw te realiseren en te onderhouden. Het moet geen invuloefening worden van (oneindig veel) parameters. In plaats van het roepen van of voldoen aan een abstract getal, is het raadzamer om vooraf helder te maken welke informatie er echt toe doet. Voor het eigen proces, voor de samenwerkende partners en voor de volgende processen gedurende de realisatie en de life cycle van een gebouw. Een LOD- getal kan hierbij een richtlijn zijn, maar we kunnen pas samenwerken als we echt weten wat we van elkaar verwachten.